"GUHIT NG BAHAGHARI"
KABANATA 7 "Bunga ng Kahapon"
"Ang bawat patak ng dugo ko at pawis,
matinding pagtiis sinapit kong hapis---
s'yang naging puhunan upang aking kamtan,
tinatamasa ko ngayong kayamanan..."
At sa bawat pagtanim ng munting binhi
Pagdaka'y bungkalin masaganang ani---
Kotse ... malaking bahay ...
litson, fried chicken at iba
pang katakam-katam
at masarap na
pagkain,
relo, sapatos, mga magagarang
damit at kung anu-ano pa.
Iyan ang mga bagay na dati'y hanggang
pangarap at panaginip lamang. Kayang hawakan, makita, magamit, matikman at
maranasan ng binatang si Emmanuel. Ngunit ngayon ay higit pa sa inaasam ang
kaniyang tinatamasa.
May sarili na siyang bahay sa GoodRich
Village sa Marikina, isang one bedroom unit sa Avida Towers Centera sa
Mandaluyong. Bukod dito'y naipagpatayo na rin niya ng sariling bahay ang
kaniyang ina kasama ang iba pa niyang mga kapatid, balak pa nga niyang kumuha
ng isang yunit sa Alveo. Kung dati rati'y kariton ang kaniyang itinuturing na
sasakyan na itinutulak niya lulan ang kaniyang mga paninda kasama ang bote't
dyaryo . Ngayon ay mamamangha ka at mapupukaw ang iyong paningin sa dalawang
magagara niyang sasakyan, ang Chevrolet limousine car at Mercedez=Benz.
Kumpletong gamit sa bahay, masasarap at saganang pagkain sa hapag, mga magagara
at mamamahaling kasuotan na ang ilan ay likha pa ng mga sikat na fashion
designer, kumpletong muwebles at gamit pantahanan. Ang lahat ng iya'y unti-unti
niyang naipundar sa walang patid niyang pagpupursigi sa buhay.
Dugo, pawis, pagbabanat ng buto at
pangarap ang kaniyang naging puhunan upang ang lahat ng iyon ay kaniyang
makamit. Bagamat naging matagumpay at maliwanag, ang kaniyang buhay ay
unti-unti nmang nagbago at nagdilim ang kaniyang buhay pag-ibig.
Kung dati sa Luneta lamang siya
nakakapunta hindi para lang mamasyal kundi para din magtinda. Subalit ngayon ay
halos nalibot na niya ang Pilipinas at kung minsan pa nga ay lumalabas pa siya
ng bansa. Nkatungo na siya sa Europa, Inglatera, Amerika at sa ilang bahagi ng
Africa upang dumalo ng pagtitipon, seminar o kung minsa'y magbakasyon at
maglaan ng oras para sa sarili.
Ang lahat ng iyon ay katas ng
kaniyang tagumpay bilang isang mahusat
na manunulat, mga nobelang pumatok, mga librong naging best seller, mga sikat
na awiting siya ang kompositor at mga inabangang teleserye at pelikulang siya
ang sumulat ng kuwento.. Ang dating simpleng pangarap ay hindi lamang niya
naabot kundi lumampas pa at narating ang rurok ng tagumpay.
Nakalimutan na rin ng binata ang pait ng
nakaraan subalit hindi ang mga ala-alang nagpatibay sa kaniya para patuloy
lumaban gayundin ang mga masasayang ala-ala sa Luneta kasama ang nag-iisang
tinatangi ng kaniyang puso. Subalit ngayo'y inilaan na niya ang kaniyang puso
sa iba na tulad ni Eloisa na inalay na ang pag-ibig kay James. Pilit man niyang
ilihim ang katotohanan ay alam niyang 'di matatangging labis pa rin siyang
nasasaktan at umaasa na magbabalik pa ang kaniyang sinisinta at tutuparin ang pangako
sa bawat isa. Hindi man niya batid kung kailan at kung saan datapwat nasasaktan
at nagugulumihanan ay may ngiti pa ring nagkukubli sa kaniyang puso at isipan.
May kung anung ala-ala ang nanariwa at
gumagambala sa isipan ni Alejandro habang siya ay nagsusulat ng kaniyang
nobela. Mga ala-ala ni Anita mula noong sila ay mga bata pa lamang. Subalit sa
kaniyang imahinasyon ay hindi lamang sila ni Anita ang naroroon sa may
dalampasigan. Natanawan niya ang isang
babaeng nagkukunli lamng sa isang malaking bato, nagtama ang kanilang mga mata
at nagulantang siya ng napagtantong kamukhang-kamukha ito ni Anita. Inisip na
lamang niya na marahil dala lamang ito ng matinding gutom kaya't kung ano-ano
na lamang ang pumapasok sa kaniyang isipan. Nag atubili siyang kumain ng
malutong na tinapay at sinabayan ng paghigop ng mainit kape upang gisingin ang
kaniyang tila natutulog na diwa.
Makalipas ang ilang sandali ay muli
niyang itinuon ang sarili sa pagpapatuloy nng kaniyang akda....
--------------------------------------------------------------------
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento